Prizren je grad smešten u južnoj Metohiji, u Prizrenskoj kotlini, u Autonomnoj Pokrajini Kosovo i Metohija. Prostire se na površini od 640 kvadratnih kilometara, a u njemu živi oko 170 000 stanovnika. Ovo je jedan od istorijski najznačajnijih srpskih gradova.
Na području Prizrena preovladava umereno – kontinentalna klima sa primesama submediteranske klime. Leta su topla a zime blaže. Najhladniji mesec je januar, a najtopliji jul.
Prizren je grad sa izuzetno dugom i bogatom istorijom. razvoj ovog grada započeo je tokom šestog veka, a u vreme Vizantije bio je regionalni centar. U to vreme ovde su se nalazile tvrđave Drvengrad i Višegrad. U Gornjem gradu Prizrena nalazila se Prizrenska episkopija. U Prizrenu je 1072. godine izbio kratkotrajni ustanak protiv vizantijske vlasti, a njegov predvodnik bio je knez Bodin. Ustanak je krvavo ugušen. Tokom vladavine dinastije Nemanjić, Prizren postaje jedan od centara srpske srednjevekovne države. Za vreme careva Dušana i Uroša ovde se privremeno nalazila srpska prestonica. Putopisci tog vremena Prizren nazivaju „ carski grad “ ili „ carska prestonica “. Nakon Dušana, Prizrenom je vladao kralj Vukašin, a njega je na kratko zamenio sin, kralj Marko. Potom grad zauzimaju Balšići, a njih je potisnuo Vuk Branković. Tokom poslednje turske kampanje protiv srpske Despotovine pao je i grad Prizren. Stare građevine dobijale su novi, modifikovani izgled. Srpske crkve su uništavane i pretvarane u turske džamije.
U Prizrenu je 1878. godine obrazovana Prizrenska liga, u čijim je ciljevima predstavljen plan o Velikoj Albaniji. Neuspeh i rasformiranje Prizrenske lige nije umanjio zločine koje je albansko stanovništvo sprovodilo nad hrišćanima. Tokom Balkanskih ratova grad je konačno oslobođen, ali se već tokom Prvog svetskog rata našao pod bugarskom okupacijom. Nakon pada Kraljevine Jugoslavije u Drugom svetskom ratu, Prizren ulazi u sastav italijanske Velike Albanije. Oslobođen je 17. novembra 1944. Nakon toga Prizren postaje sedište autonomne oblasti Kosovo i Metohija, koje je kasnije premešteno u Prištinu. Period nakon rata obeležen je ekonomskim rastom, ali i sve većim brojem albanskog stanovništva. Tokom rata došlo je do masovnog iseljavanja Srba, i oni se kasnije više nisu vraćali. Tokom rata s kraja devedesetih godina prošlog veka, Albanci su masovno proterivali nealbansko stanovništvo, uglavnom Srbe i Rome. Kulturno – istorijsko nasleđe Prizrena teško je stradalo tokom organizovanih napada 2004. godine. Danas u gradu gotovo da nema Srba.
Turističke atrakcije Prizrena su :
Kaljaja je srednjevekovno utvrđenje u kome je neko vreme bila smeštena srpska prestonica. Smešteno je na brdu iznad Bistrice, a prvobitno su ga izgradili Vizantinci. Svoj konačni oblik utvrđenje je dobilo tokom osmanske vladavine. Danas je tvrđava u ruševinama, ali je pogledom moguće rekonstruisati njen izgled.
Višegrad je utvrđenje smešteno 3 km jugozapadno od Prizrena, u klisuri Bistrice. Utrvđenje se sastoji iz dva dela. To su Gornji grad koji leži na vrhu kliusre, i Donji grad uz samu Bistricu. U Višegradu je car Dušan podigao svoju zadužbinu, manastir Svetih Arhangela.- Manastir Svetih Arhangela je zadužbina srpskog cara Stefana Dušana. Građen je od 1343. do 1352. godine na mestu starije crkve u sklopu tvrđave Višegrad. Manastir je tokom turskih osvajanja opljačkan i srušen, a od materijala je građena Sinan – pašina džamija u Prizrenu. Od 1998. godine kompleks je ponovo aktivan. Tokom arheoloških iskopavanja pronađena je carska grobnica sa moštima cara Dušana. Njegovo telo prebačeno je u Beograd, u crkvu Svetog Marka.
- Drvengrad je još jedno utvrđenje u okolini Prizrena. Ono je razrušeno još tokom turske vladavine, a danas su vidljivi njegovi ostaci.
Crkva Bogorodica Ljeviška je zadužbina srpskog kralja Milutina. Građena je početkom četrnaestog veka na mestu starije crkve. Frsekopis je teško oštećen kada je u osamnaestom veku crkva pretvorena u džamiju. Sedamdesetih godina izvršena je restauracija. Tokom nasilja na Kosovu i Metohiji 2004. godine, Bogorodica Ljeviška je spaljena, a 2006. je stavljena na UNESCO – vu listu svetske baštine.- Crkva Svetog Spasa podignuta je oko 1330. godine, a nalazi se u jugozapadnom delu grada. Podigao ju je vlastelin Mladen Vladovević, koji ju je priložio zadužbini cara Dušana, manastiru Svetih Arhangela. Tokom nasilja 2004. godine, crkva je zapaljena i teško oštećena.
- Crkva Svetog Nikole izgrađena je 1331/ 32. godine, a smeštena je u samom centru Prizrena. Izgradio ju je vlastelin Dragoslav Tutić, a ona je kasnije postala deo vlastelinstva manastira Visoki Dečani. Ovo jednobrodno zdanje stradalo je tokom nasilja 2004. godine. Nakon toga su započeli radovi na njenoj obnovi.
Crkva Svete Nedelje izgrađena je 1370 / 71. , a njen ktitor bio je kralj Marko. Smeštena je iznad brda na kome se nalaze ostaci srednjevekovnog uvrđenja Kaljaja. Tokom nasilja 2004. godine crkva Svete Nedelje je spaljena, a radovi na njenoj obnovi započeli su sledeće godine.- Saborna crkva u Prizrenu je novijeg datuma. Građena je u periodu od 1855. do 1887. godine, a zvonara je izgrađena 1907. Kada je Kosovo i Metohija oslobođena od Turaka, srpski kralj Petar I Karađorđević je crkvi poklonio zvono.
Sinan – pašina džamija izgrađena je 1615. godine, a pripada klasičnom otomanskom stilu gradnje. Za gradnju ove džamije korišćen je materijal sa srušenog manastira Svetih Arhangela.- Bajrakli džamija izgrađena je 1574. godine od strane Gazi Mehmed paše, slavnog osmanskog vojkovođe.
- Gazi Mehmed – pašin hamam se nalazi u samom centru grada. Izgrađen je između 1563. i 1574. godine, a na glavnom ulazu se nalazi ploča sa natpisom iz 1833. Ovo je jedan od tri najveća hamama u Srbiji.
Stari kameni most je jedan od simbola Prizrena. Nema preciznih podataka o vremenu gradnje, mada se pretpostavlja da je izgrađen u petnaestom veku. Tokom poplava 1979. godine most je stradao, ali je ubrzo obnovljen i vraćen mu je prvobitni izgled.- Bogoslovija u Prizrenu osnovana je još 1871. godine od strane Sime Andrejevića Igumanova Prizrenca. Tokom nasilja 2004. godine dolazi do spaljivanja Bogoslovije, nakon čega je napuštena. Danas je ponovo aktivna.
- Prizren obiluje i drugim arhitektonskim i kulturno – istorijskim bogatstvima. Ovo je grad u kome su se do danas očuvali tragovi Vizantije, srpske srednjevekovne arhitekture, kao i ostaci osmanske gradnje. Grad Prizren sa svojom dugom istorijom u sebi krije ogroman potencijal i jedan je od najlepših gradova u Srbiji.