Etno parkovi su posebne celine u kojima se oslikava tradicija, kultura i način života u Srbiji tokom prethodnih vekova. Nastali su konzervatorskim radovima na autentičnim primerima narodne arhitekture ili namenskom savremenom gradnjom u prepoznatljivom etno stilu određenog geografskog područja. Razlikuju se od etno sela zbog toga što isključivo imaju turističku ili kulturnu namenu, to jest u njima ne živi lokalno stanovništvo.
U etno parkovima se brižljivo rekonstruiše načina života od pre jednog ili dva veka. Najčešće se grade od kamena ili drveta. Unutrašnjost etno parkova ispunjena je seoskim motivima i nameštajem. Gostima se nudi ukusna hrana lokalnog karaktera, spremljena isključivo na starinski način.
Etno parkovi su ispunjeni brojnim objektima koji oslikavaju svakodnevni život jednog domaćinstva. Centralno mesto zauzima glavna kuća, oko koje se nalaze vajati, pekara, mlekar, štala, ambar…U nekim domaćinstvima su izloženi fijakeri, kazani za pečenje rakije, kao i brojni poljoprivredni alati. Pojedini etno parkovi poseduju radionice, u kojima posetioci mogu da prisustvuju kursevima starih zanata.
Najpoznatiji etno parkovi su Srbiji su Drvengrad, Tršić, Divljakovac, Beli Kamen, Arheo – etno park u selu Ravna, Moravski konaci i Sirogojno. Svakako najpoznatiji i najpopularniji etno park u Srbiji je Drvengrad, delo reditelja Emira Kusturice. Brojne brvnare prilagođene su savremenim potrebama, pa se ovde nalaze bioskop, poslastičarnica, restoran, galerija… U svim etno parkovima gostima se na raspolaganje stavljaju konaci za prenoćišta. Tu su i krčme sa lokalnim specijalitetima, muzeji …
Etno parkovi čuvaju tradiciju i kulturu koja se nažalost sve ređe može pronaći. Posetioci imaju sjajnu priliku da se upoznaju sa davno zaboravljenim načinom života, da uživaju u jedinstvenom ambijentu starih zdanja i predivne prilike. Svo ovo etno parkove čini idelnima za dobro uživanje i odmor.