Divčibare su turistički centar smešten na planini Maljen, u Kolubarskom okrugu, 38 km južno od grada Valjeva. Divčibare se pruža od Crnog vrha, Paljbe, Golupca do Velikog brda. Nalazi se na nadmorskoj visini od 980 metara. Divčibare obuhvataju četiri rezervata prirode. To su Crna reka, Čalački potok, Zabalac i Vražji vir. Područje na kome se nalaze Divčibare poznato je po neverovatnoj prirodi. Ovde su karakteristični planinski borovi, smrča, kleka, jele … Osim toga, ovo područje je poznato po narcisu, prelepom cvetu koji je simbol celog kraja.
Korz Divčibare protiču reke koje uglavnom pripadaju slivovima Kolubare i Zapadne Morave. To su Bukovska i Crna reka, Kozlica, Krčmarska reka i Crna Kamenica. Takođe, ovde se nalazi veliki broj izvora, kao što su Žujan, Hajdučka česma, Čubrica i Studenac.
Na području Divčibara preovladava blaga klima. Ovde se vazdušne mase sa Mediterana mešaju sa vazdušnim masama sa Karpata i iz Panonije. Ovo omogućava primetan procenat joda u vazduhu. U proseku, na Divčibarama ima 239 dana bez vetra i 280 dana bez padavina. Leta su prijatna, sa temperaturom do 22 stepena celzijusa. Zime obiluju snegom. Ovakvi klimatski uslovi čine Divčibare poznatim, ne samo kao turističko mesto, već i kao klimatsko lečilište.
Divčibare ima značajno mesto u srpskoj istoriji. U osamnaestom veku, tačnije tokom austrisjke vladavine Srbijom ( Kraljevina Srbija ) 1718 – 1739 . godine, ovde se nalazila granice između austrijskog i turskog carstva. Krajem istog veka, područje Maljena bilo je poznato pod imenom Crna Gora. Na Divčibarama je tokom svoje vladavine često boravio knez Miloš Obrenović. Samo ime Divčibare se prvi put pominje još 1476 . godine, u jednom turskom popisu. Divčibare znači „ devojačke bare “, po pastirici koja se udavila u nabujaloj reci Stara Kamenica. Tokom Prvog srpskog ustanka vlasnik celog područja bio je Turčin Deli – aga Serčesma, rodom iz Srebrenice. Kasnije je divčibarsko polje od Deli – age kupio knez Miloš. Potencijal Divčibara kao lečilišta primetio je upravo srpski knez, koji je ovde često boravio. Na ideju o osnivanju vazdušne banje došao je 1925 . godine Nedeljko Savić, koji je docnije postao višegodišnji upravnik Divčibara. Iste godine održana je osnivačka skupština, na kojoj je doneta odluka o stvaranju Zdravstvenog društva Divčibare. Do tridesetih godina počeli su da niču prvi ugostiteljski objekti, a sa njima su stizali i prvi gosti. Period od 1926 – 1941 . godine bio je period najvećeg razvoja banje. U vreme Drugog svetskog rata na Divčibarama su činjeni brojni zločini nad lokalnim stanovništvom. Nakon rata usledio je oporavak. Već 1947 . godine Divčibare su proglašene za turističko mesto i predeo republičkog značaja. Popularnost Divčibara traje do danas, ovo je jedna od najposećenijih turističkih destinacija u Srbiji.
Na Dičibarama raste znatan broj biljnih vrsta, naročito drveća. Cela planina poznata je po livadama sa lepom mekom travom. Od četinara na Maljenu ističu se crni bor, jela, smreča, kleka i planinski bor. Oko dve trećine Maljena pošumljeno je crnim i belim borom. Posebnu zanimljivost predstavlja postojanje jedne manje skupine planinskog bora u samom centru Divčibara, obzirom na to da ova vrsta četinara raste samo na nadmorskoj visini od preko 2 000 metara. Od listopadnog drveća na Maljenu su najzastupljenije bukva i breza. Osim toga, na planini rastu i crni i beli jasen, hrast, cer, obična leska, mečja leska, jasika, planinska iva, gorski javor, divlja kruška, grab … Divčibare su tokom cele godine pokrivene raznim vrstama cveća. Ovo Divčibare čine jednim od najlepših predela u Srbiji.
Divčibare su bogate životinjskim svetom. Od dlakave divljači na Maljenu, najznačajniji predstavnik je srna. Takođe, ovde borave zečevi, veverica, a u manjem broju vukovi i lisice.
Divčibare imaju izuzetno razvijen turistički potencijal. Za zimske sportove postoje četiri uređene ski staze sa liftovima. Najduža staza je duga 800 metara, ima žičaru, i nalazi se na padini Crnog vrha. Osvetljena je i može se koristiti za noćno skijanje. Kod odmarališta Zmaj, zatim na Golupcu, kod beogradskog dečjeg odmarališta, kao i kod hotela Maljen, postoje tri ski staze u dužini od po 300 metara. Obezbeđeno je i nekoliko mesta za iznajmljivanje opreme. Rekreativci mogu da uživaju na teniskim terenima, terenima za rukomet, košarku, terenu za mini golf, na brojnim pešačkim stazama … Takođe, na Divčibarama je naročito poznata škola jahanja, koja je otvorena tokom cele godine. Nedaleko od Divčibara nalaze se i kulturno – istorijski spomenici : crkva Uspenja Bogorodice, manastir Pustinja i selo Brankovina. Osim toga, ovde se tokom godine održavaju brojne kulturne i sportske manifestacije. Divlja i očuvana priroda, blizina većih gradskih centara, brojni spomenici kulture, razni prateći elementi, čine Divčibare jednom od najlepših i najboljih destinacija za odmor i uživanje.