Reka Mlava je desna pritoka reke Dunav, i digačka je 158 kilometara. Nastaje kao Tisnica u Kučajskim planinama u istočnoj Srbiji, pod vrhom Veliki Krš. Reka teče pokraj istočnih padina planine Beljanica. Nakon što stigne do Homolja, u Tisnicu se na visini od 320 metara uliva Žagubičko vrelo. Od te tačke reka je nadalje poznata pod imenom Mlava.
Izvor reke Mlave nalazi se na samo jedan kimometar od centra Žagubice. Ovo je prirodni amfiteatar, koji jeispunjen vodom i formira jezero prečnika 25 metara. Dubina amfiteatra je nepoznata. Dosadašnjim merenjima došlo se do dobine od 84 metara.
Žagubica se nalazi u Homokjskom kraju. Sa svih strana ovaj kraj ograničen je planinskim vencima, Homoljskim planinama na severu, Beljanicom na jugu, Crnim Vrhom na istoku i Gornjačkom planinom na zapadu. Sama Žagubica nalazi se na nadmorskoj visini od 315 metara.
Temperatura vode u vrelu Mlave se varira od 3 , 4 do 11 , 5 stepeni celzijusa. Samim tim voda nije prikladna za kupanje. Kružna površina bazena je tamno plavo – zelena. Korito Mlave je kamenito, pa odmah nakon izvora, boja reke je braonkasta, a kroz bistru vodu zelene se alge. Okruženje vrela popunjava drveće. Obale reke su u tom delu učvršćene kamenim bedemom. U periodu velikih izdašnosti vrela, protok vode dostiže čak 15 000 litara u sekundi.
Ono što se prvo primećuje u vrelu reke Mlave jeste veliki broj ribe. Ovde uglavnom živi pastrmka. Posebnu atrakciju čini hranjenje ribe, koja se u većem broju okupi na jedno mesto. Stotinak metara od vrela nalaze se ribnjaci u kojima se gaji pastrmka. Izvor Mlave je zaštićeni spomenik prirode. Zaštićena površina obuhvata 6 hektara.
Osim prelepog spomenika prirode, žagubički kraj poseduje i nekoliko veoma interesantnih spomenika kulture.
Trška crkva nalazi se u nekadašnjem selu Trgu, 4, 5 km severozapadno od Žagubice. Ne zna se ko je ktitor, niti kada je podignuta. Prvi pisani podatak o crkvi potiče iz 1734 . godine, u kome je zabeleženo da je izgrađena 460 godina ranije. Po izgledu pripada Raškom stilu gradnje. Trška crkva nalazi se pod zaštitom Republike Srbije, kao spomenik kulture od velikog značaja. Uz spoljni zid crkve nalazi se samonikla loza, za koju se, poput one u Hilandaru, veruje da leči neplodnost.
Manastir Gornjak nalazi se između Petrovca na Mlavi i Žagubice. Izgrađen je u periodu od 1376 – 1380 . godine kao zadužbina kneza Lazara. Prema izgledu pripada Moravskoj školi gradnje. Od srednjevekovnih građevina očuvane su glavna manastirska crkva i kapela u pećini.
U Gornjačkoj klisuru, na polaputa između nekadašnje mitropolije i manastira Gornjak, zabeležena je retka prirodna pojava. Na jednom delu rečnog toka, dugom oko 100 metara, Mlava se uopšte ne čuje. Meštani ovo mesto zovu Voda koja ćuti. Prema jednoj legendi, upravo je na ovom mestu glasnik sa Kosova javio narodu vest o izgubljenoj bici. U tom trenutku sve je zanemelo, i ljudi i gora i šuma i sama voda. Postoji i priča o tome da je, uoči boja na Kosovu, loveći po ovim planinama, knez Lazar sreo u šumi isposnika, svetog Grigorija. Knez je želeo da razgovara sa svetim čovekom, ali on nije hteo da pređe na drugu stranu Mlave. Stoga njih dvojica krenu da se dovikuju. Kada je svetitelj shvatio da razgovara sa pobožnim čovekom, uz pomoć molitve Božije, utiša na tom mestu hučanje reke i mirno razgovara sa knezom. Ovde je knez Lazar podigao crkvu u slavu Vavedenja presvete Bogorodice.
Kada se pođe u obilazak vrela reke Mlave, nemoguće je ne posetiti i druga znamenita mesta ovog kraja. A ima ih mnogo. Ovo je kraj kroz koji su putovali velikaši, ovo je kraj legendi, ovo je kraj neverovatne prirodne lepote. Vrelo Mlave, sa svim obeležjima ovog kraja, jedna je od najromantičnijih destinacija u Srbiji.