Grad Granada se nalazi na i oko tri niska brda uz planine Sijera Nevada u pozadini i njime dominira zamak Alhambra.
Kada je Muhamed I 1238. godine preuzeo kontrolu nad Granadom, hrišćani su vraćali svoje teritorije po Iberijskom poluostrvu, pa je Granada postala mavarski vazal Španije. Pod ovim nepovoljnim okolnostima, kalifi dinastije Nasrid su napravili najlepši izdanak svoje umetnosti i arhitekture ikada viđen.
Alkazaba je najstariji deo ove znamenitosti i datira još iz sredine XIII veka, a izgrađen je na temeljima prvobitne, mavarske tvrđave iz IX veka. Sa osmatračnice Alkazabe se može videti Alhambra, neverovatan niz dvorišta i hodnika ukrašenih rezbarenim drvetom, ukrasnom štukaturom, neverovatnim slikama na tavanicama, lukovima u obliku konjske potkovice i prelepim zamršenim obrascem višebojnih pločica. Postoje i mnoge fontane i mali bazeni, pa se divan zvuk vode može čuti gde god da odete. Bazen u Dvorištu mirte je savršen primerak mavarske arhitekture, okružen gracioznim stubovima i lukovima koji se ogledaju u vodi.
Dvorana kraljeva je prostrana sala za bankete gde su se održavale bogate gozbe, a na tavanici se nalaze prelepe slike lova, urađene na koži. U sredini palate se nalazi čuveno Dvorište lavova. Dvorište, koje je izgradio Muhamed V, oivičeno je arkadama koje naizmenično podupiru sami ili mermerni stubovi u paru.
Mavarski delovi Alhambre su božanstveni podsetnik bogate baštine i prefinjene kulture zamalo zaboravljenih muslimanskih stanovnika Evrope.
Glavni katalonski grad, Barselona, na severoistočnoj obali španskog sredozemlja, veliki je evropski grad, koji, uprkos tome što ima prelepi srednjovekovni centar, uključujući poznati Las Ramblas, najpoznatiji je po izuzetnim modernističkim građevinama Antonija Gaudija (1852-1926) i drugih arhitekata. Većina ovih građevina se može naći u četvrti Eišample.
Kuća Milo, koju meštani zovu Pedrera, možda je najpoznatije Gaudijevo delo – stambeni blok, čija valovita fasada, navodno inspirisana Monseratom, svetom katalonskom planinom, izgleda kao da teče oko uglova i čiji su dimnjaci ventili za vazduh bašte sa skulpturama.
Ipak, Gaudijeva nedovršena crkva je njegovo najveće dostignuće. Od 1884. godine Sagrada Familija je postala Gaudijeva opsesija, a čak je i živeo na gradilištu 16 godina. Na njoj se nalaze četiri tornja, od kojih je svaki visok preko 100 m i na vrhu pokriven obojenom keramikom, a kameni tremovi izgledaju kao da su napravljeni od voska koji se topi ili neke neobične formacije stalaktita. Strana koja prikazuje Hristovo rođenje je najpotpuniji deo Gaudijeve crkve, sa vratima koje predstavljaju veru, nadu i milosrđe.
Neka od ostalih Gaudijevih dela su kuća Batiljo, Palau i park Guelj. Drugi delovi UNESCO-ve Svetske kulturne baštine u Barseloni su Luis Domenek i Montanerova Palau de la Musika Katalana i bolnica Sant Pau.
U Barseloni se nalaze brojni muzeji, uključujući Fundasio Hoan Miro, Museu Pikaso i nekoliko muzeja posvećenih različitim aspektima katalonske istorije i umetnosti.
Godine 711. Mavri su ušli u Španiju i do sredine veka Kordoba je pala pod vlast Abd Ar-Rahmana, harizmatičnog vođe koji je pokrenuo program izgradnje i dramatično poboljšao izgled Kordobe. Do X veka ona je bila najvažniji grad zapadno od Konstantinopolja, dom prvog andaluzijskog univerziteta i biblioteke sa preko 4.000 knjiga.
Veliku džamiju, poznatu kao Mezkvita, prvo je sagradio Abd Ar-Rahman, koji je bio veliki pobornik verske tolerancije. Ovo je posebno zanimljivo, s obzirom da je nekih 500 godina kasnije, nakon osvajanja, Alfonso X odlučio da doda kraljevsku kapelu. Oko sto godina kasnije dodata je druga kapela, a oko 150 godina posle toga crkva je odlučila da sagradi i katedralu u okviru džamije, uništivši deo prvobitne građevine.
Ulazeći u džamiju kroz bronzanu kapiju, naći ćete se u Patio de los Naranjos, dvorištu prepunom drveća pomorandže oko bazena u kome se vernici ritualno umivaju pre molitve. Unutra možete videti lukove sa terakota-belim trakama u daljini, kao i prelepo ukrašene kupole od kojih zastaje dah. Potrudite se da vidite izuzetni “mihrab”, ili sveto sklonište za molitvu, sa izuzetnim lukom sa mozaikom i kamenom kupolom u obliku školjke.
Odlazeći od kapije, naći ćete se u Juderiji, srednjovekovnoj jevrejskoj četvrti, u kojoj su kaldrmisani prolazi suviše uski za automobile. Možete videti okrečene kućice i radionice sa prelepo urađenim ukrasima od kovanog gvožđa, kao i fontanice u kojima voda iz vodoskoka završava u prelepim bazenima napravljenim od uglačanih keramičkih crepova.